luns, 27 de marzo de 2017

MODELO DE COLE- SAN XOÁN DE FILGUEIRA - (PARABÉNS)

 
Un cole cun sitio para cada neno

O CEIP San Xoán de Filgueira, en Ferrol, cre que educar aos adultos do século XXI require respecto, aceptación das diferenzas e normas claras

 La Voz de Galicia
ferrol / a voz
 
   Non hai mal que por ben non veña. Iso deben de pensar os pais da zona de Ferrol onde se asenta o colexio público San Xoán de Filgueira. E é que este centro se converteu nunha referencia para media cidade, e un exemplo para toda Galicia despois de afrontar un problema que foi común hai uns anos e que supuña inicialmente un hándicap: a chegada masiva de alumnos de familias inmigrantes.

   Cando a un colexio chegan estudantes doutros países, integralos esixe un esforzo extra, pero si son moitos á vez se corre o risco de converterse nun gueto. O claustro do San Xoán levaba tempo dándolle voltas á formación complementaria do alumnado, porque «damos por suposto que os nenos son empáticos e respectuosos, e nós, os profesores, non vemos a necesidade de facer algo sistematizado sobre iso nos colexios, pero non é así». A reflexión é de Marián López, directora do centro e verdadeira líder do grupo, no que hai unha agradable camaradería. A inquietude do profesorado sumouse á chegada masiva de nenos de familias inmigrantes e iso serviu para darlle a volta a todo: «Desde entón nos reinventamos cada ano». ¿E que fixeron? Moitas cousas ata chegar ao momento actual: as matemáticas apréndense polo sistema ABN, as clases desdóbranse ou duplican os profesores, hai agrupamiento flexible (non por idade), os pais acoden como axudantes á aula, non teñen libros de texto e os nenos son protagonistas e responsables de moitos labores dentro do colexio.
 
 
  Unha das medidas que máis orgullo xera no colexio é a axuda dos pais. Como queren que a atención aos nenos sexa a máis personalizada posible, intentan que sempre haxa dous profesores na clase. Dá igual que sexa o titor, o especialista de apoio ou un familiar. Todos os días algúns proxenitores paséanse pola aula. En cuarto de primaria, os alumnos están encantados coa participación dos seus pais e nais: «Gústame que veña o meu, pero tamén os dos demais», din Antón, un dos alumnos. ¿Que fan os pais e nais, ensinar? «¡Nooo! ¡Ensinámoslles nós!», responden varios estudantes. E é que eles non están para iso, senón que acompañan, animan e vixían que nos grupos se traballe. Non hai dúbida de que o fan. Nesa clase de cuarto cada neno realizou nunha hora varios tipos de exercicios: sumas, restas, multiplicacións e divisións con decimais; escribiron varios problemas; e sumaron e restaron fraccións.
Matemáticas por ABN

  A forma coa que aprenden as matemáticas, método do algoritmo baseado en números (ou ABN), é completamente diferente ao sistema mecánico, o habitual, e esixe unha formación do profesorado. Ana, a mestra de 4.º B, está preparada para ensinar a estes alumnos, os máis avanzados do colexio no sistema ABN. Detecta unha enorme diferenza entre eles e os cursos doutros anos, porque os nenos comprenden perfectamente que son os números e como se descompoñen, e ademais, o que para o San Xoán é máis importante, cada un faino ao seu ritmo, pero todos chegan ao final, á resolución dos problemas.
   Moi preto da aula de cuarto, os alumnos de primeiro están con Sandra, a súa titora, coa que están preparando un proxecto sobre animais. Hai silencio na clase, que non é moi normal. Neste caso, é que todos miran fixamente un vídeo de baleas na pantalla dixital. Aos de primeiro encántalles a clase de ciencias, aínda que algún recoñece que a lingua tamén lle tira, ou as matemáticas. ¡Ah!, e a música.

  Na aula dos pequenos hai un par de estudantes «maiores». Son nenos dos cursos finais de primaria que teñen o currículo adaptado e que se integran sen problema entre os de 6 anos. «Eliminamos o conflito -explica López- porque nesta clase se senten aceptados, axudan aos demais, son importantes e seguen dando a materia que lles corresponde polo seu currículo». Realmente, os dous alumnos maiores parecen perfectamente integrados co resto, que se revoluciona ante a chegada dunha «periódica» ou «xornalística», unha profesión pouco coñecida na aula, á que preguntan si fai cortinas no seu traballo.
   E si os pequenos gozan dos seus proxectos, os de quinto e sexto enfróntanse ás materias tamén sen libros de papel, pero dentro do programa E-Dixgal da Xunta, é dicir, con computadores e libros virtuais. Aos alumnos gústalles: «É máis fácil e máis cómodo», apuntan dous estudantes, mentres un terceiro vai directamente ao práctico: «E non tes que vir cargado». Serafín, o profesor, recoñece que os computadores son unha ferramenta que achega as materias aos nenos, e é que «só hai tres ou catro sen móbil» a pesar da idade, aínda que non os poden traer ao colexio. El combina fichas e material en papel co traballo de computador, igual que moitas cousas se fan en grupo e outras de forma individual. O sistema colectivo gusta máis: «É mellor e máis rápido», di un alumno. ¿E ninguén se aproveita do resto? «Non, porque hai un encargado de que todo o mundo traballe, e todos facemos de encargados algunha vez».

   As claves do centro

  Cinco euros ao mes para merendar e 50 ao ano no canto de libros e material. Na zona do Filgueira hai moitos tipos de familias e por iso o claustro tomou unha decisión uniformadora: as merendas non van ser libres, senón iguais e saudables, e non haberá libros de texto. Para a comida de media mañá cada familia pon 5 euros ao mes, e para os libros e material, 50 a principios de curso. Con iso se apañan. Ademais de aforrar e evitar comparacións, os nenos adóitanse compartir as cousas, respectar o común e comer de todo. ¿O que máis gusta? As fresas con iogur e o bocadillo de atún con tomate.

   Os venres ás doce hai apadriñamento lector.
 Cada alumno de 4.º, 5.º e 6.º ten un afillado lector en 1.º, 2.º ou 3.º. Todos os venres dedican un tempo (de 12 a 12.20) para ler un conto xuntos. É unha actividade sinxela pero de moitísimo éxito. Tanto que se estendeu a infantil, onde os de 5 anos, que xa van sabendo as letras, son os encargados de lerlles a historia aos pequenos.

«Todos os días saudamos aos nenos coa lingua de signos». 
Hai uns anos, ao colexio chegou un neno con xordeira. Para que se sentise un máis, o claustro decidiu aprender linguaxe de signos e, como viron que xeraba interese, ensinan a todos os nenos a falar así. Fano dun xeito fácil e bonita: cada día, antes de empezar, un profesor ou uns alumnos preparan un pequeno texto de benvida, falan de que día é e o tempo que fai. «Cada día imos aumentando o vocabulario», di a directora, quen recorda que ao principio algún neno se ría e burlaba, pero «solucionámolo facendo que eses nenos fosen os encargados de dar os bos días. Agora non hai burlas».

Un espazo para falar no canto de pelexarse.
 Na entrada do colexio hai dúas butacas e unha mesa no que é o recuncho para dialogar. Alí van os alumnos a liquidar as súas diferenzas, normalmente enviados por un profesor. Din que pasou e a que se comprometen. O normal son pelexas e berros e do compromiso non hai dúbida: non volver facelo. É unha aprendizaxe social que atalla futuros casos de bullying .

- La Voz de Galicia .-
 

martes, 7 de marzo de 2017

FOLGA ENSINO - 9 MARZO-2017

                 
                    

                                   FOLGA ENSINO
9 de MARZO-2017
 
                                    XORNADA DE FOLGA NO ENSINO

A totalidade da comunidade educativa do Estado convocou, para o vindeiro xoves día nove de marzo e en todos os niveis educativos do ensino, unha nova xornada de folga contra a LOMCE. Esta convocatoria vai dirixida á docentes, nais/pais e alumnas/os.

Dende esta Federación de ANPAs, e por medio deste escrito, pretendemos expoñer brevemente cales son as razóns que xustifican a necesidade desta nova convocatoria de folga, mais aínda cando se están a escoitar voces desmobilizadoras que pretenden facernos crer que xa todo esta solucionado.

Aínda a risco de ser repetitivos, pensamos que é importante facer un pequeno análise recordando o que é a LOMCE o que, ao noso entender, representa e as consecuencias que traerá sobre as nosas fillas e fillos. Primeiramente debemos ter claro que se lle chama LOMCE a unha Lei Orgánica auto-nomeada de “Mellora da Calidade Educativa”, lei que se aprobou no ano 2013 para MODIFICAR a LOE (Lei Orgánica 2/2006 de Educación) que aínda é a lei vixente en materia educativa en España. Polo tanto o que fixo a LOMCE foi modificar un importante número de artigos da LOE co obxectivo final de establecer un determinado modelo educativo, destacamos o tantas veces dito pero que nos parece fundamental ter claro: A LOMCE elimina as competencias decisorias dos Consellos Escolares e os converte en meros órganos de consulta e, ademais, establece un procedemento de selección de directoras/es no que a decisión final resérvase para a Administración educativa, por iso dicimos que é unha Lei ANTIDEMOCRÁTICA; a LOMCE eliminou do currículo a “educación para a cidadanía” e estableceu como materia curricular, mesmo no bacharelato, a “relixión católica”, ademais reduciu drasticamente horas curriculares nas “ciencias sociais” (historia, filosofía, etc...) e nas “materias artísticas”, por iso dicimos que é unha Lei IDEOLÓXIZADA; a LOMCE potencia a educación concertada e permite a educación “diferenciada por sexos”, o que vulnera gravemente o dereito fundamental á igualdade consagrado na Constitución Española, por iso dicimos que é unha Lei SEGREGADORA; a LOMCE eliminou as “adaptacións curriculares” do modelo educativo, ferramenta fundamental para a inclusión educativa, establecendo os chamados “programas de mellora” e creando itinerarios temperás, onde alumnado moi xove (13 ou 14 anos) ten que decidir se vai a optar á liña da “excelencia” ou a liña da “formación profesional”, ademais todo isto acompañado dun escandaloso recorte nos recursos educativos de apoio, por iso dicimos que é unha Lei EXCLUINTE; a LOMCE reserva para o Estado a maioría da programación educativa, invadindo claramente as competencias autonómicas en materia curricular, por iso dicimos que é unha Lei CENTRALIZADORA. Como se pode observar con todo isto temos razóns abondas para rexeitar a LOMCE e aínda non se falou das famosas “reválidas”. As “probas finais de avaliación”, como a Lei chama ás reválidas, teñan ou non “efectos académicos” estrutúranse como unha ferramenta fundamental para implementar o modelo educativo deseñado pola LOMCE. Isto é así por ser probas deseñadas polo Goberno central, avaliadas por axentes externos e que terán repercusións nos centros educativos ao establecer ránkings de centros e criterios para a dotación dos recursos, resulta que a mellores resultados, maiores recursos. Xa sabemos que estas probas avalían o nivel de memorización acadado polas alumnas/os dos contidos curriculares establecidos pola LOMCE, os centros non terán mais opción que cinguirse ao currículo LOMCE, o que liquidará a capacidade de establecer os seus proxectos educativos e, polo tanto, liquídase a autonomía docente dos centros e a atención á diversidade.
As consecuencias da implantación da LOMCE son claras, o establecemento final dun MODELO EDUCATIVO NEOLIBERAL que pretende formar a unha maioría social como traballadoras/es e consumidoras/es, con escasa formación persoal e cultural e cunha clara formación técnica moi especializada, maioría social que servirá a un mercado laboral completamente liberalizado como “man de obra barata”. Doutra banda permitirá a unha elite social, que dispón de grandes recursos, formar ás súas fillas e fillos na chamada “educación da excelencia” para continuar sendo elite.
      É ESTE O MODELO EDUCATIVO QUE QUEREMOS PARA AS NOSAS FILLAS E FILLOS?
Porqué é necesario que a comunidade educativa continúe mobilizándose? Como ben recordaredes, na campaña electoral TODOS os partidos políticos, excepto o Partido Popular, PROMETERON DERROGAR A LOMCE canto houbera unha maioría parlamentaria alternativa no Parlamento Español. Hoxe existe esa maioría parlamentaria alternativa, mais a LOMCE continúa VIXENTE e as nosas fillas e fillos xa están sufrindo as perniciosas consecuencias desta lei antidemocrática.
Que é o que realmente se fixo no Parlamento Español? Pois no Parlamento, de momento, non se fixo NADA. O Goberno aprobou o día 9 de decembro pasado un Real Decreto Lei por motivos de urxencia. Esta norma NON pode derrogar a LOMCE e, exclusivamente, “paraliza o calendarios de implantación das reválidas” eliminando os efectos académicos ate que se aprobe o “pacto pola educación” asinado entre “PP” e “Ciudadanos” ao que, agora, sumouse o “PSOE”. Consecuentemente con isto as reválidas de 3º e 6º de primaria e a de 4º da ESO continuarán facéndose, é certo que de momento de xeito “censal”, pero como ninguén sabe a que centro lle tocará a “lotería” da proba e todos necesitamos ter bos resultados, pois seremos obedientes e aplicaremos a LOMCE sen chistar, non vaia a ser o demo!
QUE É O QUE DEMANDA A MAIORÍA DA COMUNIDADE EDUCATIVA?:
ESIXIMOS que se cumpran as promesas electorais e SE DERROGUE INMEDIATAMENTE A LOMCE. Para iso non hai mais que restablecer a LOE coa redacción anterior a aprobación da LOMCE, recordaredes que a lei educativa vixente e a LOE.
ESIXIMOS que en todo o Estado se constitúan as mesas de traballo necesarias para que estean presentes a totalidade das organizacións que representan ao conxunto da comunidade educativa (docentes, alumnas/os, nais/pais, expertos, administración, partidos políticos, etc..,). Non queremos un “seudo” pacto pola educación entre os de sempre, e que ao final non se mude nada.

ESIXIMOS que esas mesas de traballo, na que todas/os estaremos representadas/os, e no tempo que sexa necesario, elaboren o tan desexado por todas/os MODELO EDUCATIVO DE CONSENSO.
 Consecuentes con todo isto, a FEDERACIÓN COMARCAL DE FERROLTERRA DE ANPAS DE CENTROS PÚBLICOS, fai un chamamento a todas as familias de TODAS AS ETAPAS EDUCATIVAS para que SECUNDEN A FOLGA e NON leven as súas filas e fillos a escola o día 9 de marzo, participando ademais nas mobilizacións convocadas.
 

NON a LOMCE !!
 
NON aos RECORTES !!
 
NOVA LEI EDUCACIÓN !!
 
 
 
 
- Directiva .-